(Son Güncelleme: 03.03.2024) Sizlere Paris çevresi dışında bir yer ya da enteresan bir mekan hakkında tanıtım yazısı hazırlarken, oraya sadece tek bir şey için gitmemeniz için, hazır gitmişken görmeniz ya da ziyaret etmeniz gereken diğer yerler hakkında da önerilerimi paylaşmaya çalışıyorum. Böylece Paris’in dışına çıkıp gününüzün önemli bir bölümünü geçireceğiniz yerde daha detaylı, daha keyifli zaman geçirmenizi istiyorum. Bu yazıda yine öylesi yerlerden birini, Musée des Peintres de Barbizon – Barbizon Ressamları Müzesi‘ni tanıyoruz hep birlikte.
Musée Départmental de l’Ecole de Barbizon olarak da geçen Barbizon Ressamları Müzesi, resim sanatında Barbizon Ekolü olarak anılan dönemin ressamlarının hem konakladığı hem de resim çalışmalarını yürüttüğü bir sanat merkezi. Vaktiyle dünyanın pek çok köşesinden ressamlara ev sahipliği yapmış bu mütevazı müze, hem mekan olarak hem de içindeki eşyalarla ilk günkü gibi korunmuş, ziyaretçilerinin hayranlıkla gezeceği bir atmosfer sunuyor.
Barbizon köyüyle ilgili yazıyı okudunuz, Paris’ten kalkıp görmek için buralara kadar geldiniz; belki sonrasında Fontainebleau Şatosu‘na belki de Vaux le Vicomte Şatosu‘na gideceksiniz ama bu küçük köyün o güzel sokağını bir baştan bir başa yürüyerek hemen bitirecek misiniz? Tabii ki hayır… Buralara kadar gelmişken görmenizi önereceğim üç müzeden biri Jean-François’nın atölye evi olan müze, biri Besharat Gallery, biri de burası, Barbizon Ressamları Müzesi.
Eski adı Auberge Ganne (oberj jan ya da obeğj jan) olan bu yapının adındaki Auberge, eski Türkçede konaklanılan yer anlamında kullanılan “han” olarak düşünülebilir. Hani yolcuların gelip geçtiği, geçerken de konakladığı yer anlamında. Auberge Genne de yaklaşık iki yüz yıllık bir bina ve 19. yüzyıl ortalarında, dönemin önemli ressamları için hem otel hem de okul işlevi görmüş bir yer. Ressamlar hem bu küçük ama sevimli köyde etkileşim içine girip sanatlarını geliştirmişler, hem de köyün hemen yanı başındaki Fontainebleau Ormanı’nda, köy çevresindeki tarlalarda birbirinden güzel doğa tabloları yapma fırsatı bulmuşlar. Osmanlı ressamı Şeker Ahmet Paşa‘nın Paris’te yaşadığı yıllarda Barbizon Ekolü’nden etkilendiğini biliyorum ama o dönemde Barbizon’a gelip bu auberge’de kalmış mıdır, Sakıp Sabancı Müzesi koleksiyonunda bulunan Ormanda Karaca tablosundaki orman Fontainebleau Ormanı mıdır, o konuda net bir bilgi sahibi değilim. Aranızda sanat tarihçisi olan ya da bu konu hakkında bilgisi olan biri varsa sevinirim.
Barbizon‘un bir tane ana caddesi, hatta -cadde demek biraz abartılı kaçar- sokağı var. O sokağa girdiğinizde biraz ileride solda, yazının başında fotoğrafını gördüğünüz güzel eve ulaşıyorsunuz. Biz hiç bilmeden “burası da neymiş?” diye kapısından içeri baktık ve buranın bir müze olduğunu anlayınca hemen içeri girdik. Girdik ve bu yazıyı hazırlamak için bu güzel mekanın fotoğraflarını çektik. Yazıyı hazırlarken de Barbizon Ekolü hakkında epey bir bilgi edindim.
Bizim Barbizon Ressamları Müzesi’ni gezdiğimiz gün Ekim 2016’daki Kültürel Miras Günleri – Journées du Patrimoine etkinliğine denk gelmişti ve o gün müze ücretsizdi. Normalde müzenin giriş ücretli ve Salı hariç yılın her günü 10:00-12:30 ve 14:00-17:30 arası gezilebilir. Temmuz ve Ağustos’ta müzenin kapanış saati yarım saat daha geç oluyor. 1 Ocak, 1 Mayıs ve 24 Aralık tarihlerinde resmi tatil nedeniyle kapalı olan müzenin güncel bilet fiyatlarını ve diğer detayları incelemek için gitmeden önce lütfen yazının sonundaki resmi web sayfası linkinden inceleyiverin.
Eh, benim sizin gibi önceden okuyabileceğim bir Pariste.Net’im olmadığı için müzeyi gezmeye karar verdikten sonra içeride nelerle karşılaşacağıma dair en ufak bir fikrim yoktu 🙂 Ama içeri girince ne kadar doğru bir karar verdiğimi hemen anladım. Barbizon Ressamları Müzesi’nin bilet alma bölümünden hemen sağa girdikten sonra, su kuyusu bulunan minik avludan geçerek karşınıza çıkan ilk kapıdan girip sağa dönüp, eski hanın yemek ve yatak odalarından örneklerle karşılaşınca “insan burada sanatçı olmaz da ne olur?” diye kendinize sormadan edemeyeceğinizi biliyorum.
Yemek masaları, yemek takımları, mutfak malzemeleri, yatak, dolap ve diğer eşyalar, zaten kendisi çok eski olan bu binanın içinde öyle güzel bir atmosfer oluşturuyor ki insan burada uzun uzun vakit geçirmek istiyor. Kıyı köşe detay detay inceliyorsunuz. Sanki müze değil de yaşlı birilerinin evini geziyormuş gibi hissediyorsunuz. Alt kat böyle birkaç oda ile dolaşılıp hemen bitiyor; fazla büyük bir yer değil zaten.
Üst kat ise eşya bakımından boş ama tablo bakımından daha zengin. Vaktiyle burada kalmış, burada çalışmalar yapmış ressamların tablolarını duvarda sıra sıra incelemek çok hoş bir duygu; bir de bu tabloları yapanların bir zamanlar bu odalarda kaldığını bilmek. Sanat sadece sanatçının yeteneğiyle ortaya çıkmıyor; ona sanat üreteceği imkanı sağlayan bir ortam ve ilham verici altyapı da gerekiyor. En çok da sanatın saygı gördüğü, sanatçının emeğinin karşılığını bir şekilde aldığı bir ortam. Evet, sanatçıların çoğu öldükten sonra kıymetlenir, onlar yaşadıkları çağların her zaman önündedir ama sonuçta sanat yapmanın “boş işler” olarak algılanmadığı bir diyarda yaşamak da daha bir-sıfır önde başlamanızı sağlamıyor mu hayata?
Üst kattaki odaları sıra sıra gezdikten sonra diğer taraftaki merdivenlerden inerek gezinize ilk başladığınız yere, yani bilet aldığınız bölüme ulaşıyorsunuz. Burası aynı zamanda minicik bir museum shop. Gezi böyle bitip de insan “biraz daha gezseydik ya” demeden edemiyor. Belki de fotoğraf çekmek için bu parkuru ikinci kez dolaşmak isteyebilirsiniz. Geziniz sonrası Barbizon‘da yapılacaklar konusunda zaten Barbizon yazısında bildiklerimi ve önerilerimi paylaşmıştım.
Keyifli geziler, keyifli keşifler
Web Adresi: musee-peintres-barbizon.fr
