(Son Güncelleme: 04.03.2024) Bu kez merkezin çok az dışına, La Défense‘ın Courbevoie tarafına çıkıyoruz; çünkü haklı bir gerekçemiz var: Paris’teki en sevimli restoranlardan daha doğrusu trattoria’lardan birine gidiyoruz: Trattoria d’Angelo (tratorya dancelo).
Aslında burayı bir Paris gezinizde özellikle kalkıp gidilmesi gereken bir yer olarak değil de, eğer konaklayacağınız yer La Défense tarafındaysa denemeniz gerektiğini düşündüğüm için paylaşıyorum. Burası benim Paris’te en sevdiğim yeme-içme mekanlarından biri ama benim nedenim biraz farklı; çünkü Paris’te on yıl boyunca bu restorana çok yakın bir yerde oturdum…
Trattoria d’Angelo son derece sıcak ve samimi bir aile restoranı. Aslında İtalyancadaki “trattoria” ve “ristoranti” ayrımından yola çıkacak olursak burası şık ve gösterişli bir restoran değil, daha çok aile işletmesi kıvamında sevimli bir lokanta.
Yine de küçük bir yer olduğunu söyleyemeyeceğim; aksine yeterince büyük bir mekan; tabii biz sağlıklı beslenme adına erkenden akşam yemeği yeme derdinde insanlar olduğumuzdan buraya hep akşamları 7’de gider; neredeyse dükkanı biz açardık 🙂 Her gidişimizde içeriyi boş görüp “Acaba burası nasıl para kazanıyor?” diye sorup biz yemeğimizi bitirmek üzereyken içeri akın akın gelmeye başlayan insanları görünce de İtalyanların akşam yemeklerini ne kadar geç yediklerine bir kere daha şahit olup halimize gülerdik…
Buraya her gidişimizde, adını sormak hiç aklıma gelmeyen (belki de Angelo’dur) ve buranın sahibi olduğunu düşündüğüm arkadaş karşılar bizi tüm samimiyetiyle “bona seeeera” diyerek… Paris’te bir restoranda böyle sıcak karşılama pek göremezsiniz malum 🙂 Yarı İtalyanca yarı Fransızca kısa bir sohbetten sonra her zamanki masamıza otururuz; fırının olduğu tarafa yani mutfağa yakın kısıma; kalorifer peteğinin dibine 🙂
İnsan normalde cadde kısmındaki pencere tarafına ya da daha bir ortaya oturmak ister ama biz burada sanki arkadaşımızı ziyarete gelmişiz gibi hissettiğimizden, hep mutfak tarafında otururuz nedense? Bizi karşılayan arkadaş gelip bol bol gevezelik eder, normalde çok alışkın değilimdir ama burada illa bir aperitif almak zorunda hissederim kendimi.
Aperatif yanındaki kıtır çerezler minik bir kapta geliyor; iki kişiye asla yetmiyor, gerçi isterseniz yine getiriyorlar ama biz fazla tuz yüklemesi yapmayalım diye istemiyoruz; ah bu sağlıklı yaşam 🙂
Ben buraya her gidişimde fırın patatesli limon soslu et yerim istisnasız. Etin sosu her zaman şahane olsa da et bazen iyi bazen vasat olabiliyor ama o patates, ah o patates yok mu; kazan kazan yiyebilirim, o kadar lezzetli…
Kırmızı şarapları da bir harika; illa ki İtalyan… Fransız şarap servis etmiyorlar, gerek de yok zaten. Ben ne kadar yavaş yemeye çalışsam da yemek bir çırpıda bitiveriyor; utanmasam ekmekle kıyı köşe sıyıracağım tabağı, o kadar keyif alıyorum yediklerimden.
Hem içkiye çok düşkün biri değilimdir, hem de alkole karşı dayanıklıyımdır ama buranın kırmızı şarabından iki yudum alınca bulutların üstüne çıkmış gibi oluyorum, kafa hemen bir leyla oluveriyor. Aslında hayatım yolunda, taşlar yerli yerinde ya Paris’te o yüzden ağzımın tadı hep yerinde oldu sanırım, ne yesem beğenirim, ne içsem beni mutlu eder.
Yemekten sonra en büyük sorun “tatlı yesek mi yemesek mi?” krizi; elbette ki yemek istiyoruz da dedim ya bizde -gereksiz- bir sağlıklı yaşam takıntısı, her seferinde kendimizi frenlemeye çalışıyoruz ama buradaki tiramisu o kadar lezzetli ki; tam “yok yemeyelim” diye aramızda konuşurken “tatlı ne alırsınız?” diye bir soru gelince ikimizden biri illâ ki “bir tiramisu paylaşalım lütfen” diye sipariş veriyoruz ve o tek bir tiramisu asla yetmiyor!
Üzerine bir de kahveyle bu güzel akşamı taçlandırarak şahane bir yemek menüsünü tamamlamış oluyoruz. Evimiz iki adım ötede olduğu için buradan çıkıp da eve gittiğimiz hiç olmadı sanırım, her seferinde “yediklerimizi eritelim” yalanıyla Courbevoie‘da bir tur atıp eve öyle dönüyoruz ama o zaman da sanki uzaktaki bir restoranda yemek yemişiz gibi hissedip halimize gülüyoruz.
Evet, bu yazıda size biraz kişisel klasmanda değerli olan, herkesin illâ ki gidip denemesine gerek olmayan bir yerden bahsetmiş oldum ama dediğim gibi La Défense tarafında konaklıyorsanız ve sıcak, bir o kadar da samimi bir ortamda akşam yemeği yemek istiyorsanız Trattoria d’Angelo’nun sizi mutlu edeceğine inanıyorum. Sanırım kişi başı 20€ – 25€ ile buradan çıkmanız mümkün olacaktır.
Tratorria d’Angelo’ya La Défense‘tan gitmek için meydanda sırtınızı Grande Arche‘a vererek yürüdüğünüzde solunuzda dev bir kırmızı metal heykel var, onu geçip biraz daha yürüyün; az ileride solda karşınıza köşesi yuvarlak bir gökdelen çıkacak; en üst katına başınızı kaldırdığınızda “Coeur Défense” yazdığını göreceksiniz. İşte tam buradan sola dönerek yokuş aşağı ininin. Yol biraz tenha olabilir ama güvenlidir hiç merak etmeyin; bu yolu dümdüz hiçbir yere sapmadan takip edin; ışıklardan karşıya geçip biraz daha yürüyün. Bir otobüs durağı göreceksiniz, onu da geçtikten yaklaşık elli metre sonra sağda, ikinci ışıklarda Trattoria d’Angelo’yu göreceksiniz. Yani Coeur Défense’tan sola dönülüp dümdüz devam edilecek; işte bu kadar basit.
Umarım sizin de yolunuz bir gün Trattoria d’Angelo’ya düşer, siz de buradan bizim kadar zevk alırsınız. Paris’in turistik merkezinde güzel bir mekanda pizza yemek istiyorsanız da aklıma gelen ilk yer Pizzeria Popolare olacaktır.
Keyfiniz bol, ağzınızın tadı hep yerinde olsun…
