Sacre Coeur Bazilikası – La Basilique du Sacré-Coeur

(Son Güncelleme: 01.04.2024) Paris’in en yüksek tepesi olan Montmartre Tepesi‘nde bulunan Sacre Coeur Bazilikası – Basilique du Sacré-Coeur de Montmartre, şehrin en güzel kiliselerinden biri. Disneyland‘taki Walt Disney Şatosu gibi bir görünüme sahip olan bu yapı, Paris’e hakim bir noktaya yerleştirilmiş, hoş mimarisi ve bembeyaz rengiyle tepenin yeşilliği ve göğün maviliği arasında büyüleyici bir görüntü veriyor.

Bu yazıyı okumadan önce dilerseniz bir de Pariste.Net Tv için, içeride fotoğraf çekmenin yasak olduğu bu bazilikada özel izin alarak gerçekleştirdiğimiz çekimi izleyip fikir sahibi de olabilirsiniz. Hem kilise içerisinde gizemli bir yolculuğa çıkmak, hem de kubbeye tırmanıp en tepeden harika bir Paris Manzarası izlemek için bu videoyu izleyip beğeneceğinizi umuyorum. Tabii sosyal medyada paylaşırsanız da ne âlâ 😉

Prusya savaşı sırasında ölenlerin anısına yapılmasına karar verilen Sacré Coeur “Kutsal Kalp” anlamına geliyor ve “sakre kör” ya da daha doğrusu “sakğe qöğ” olarak okunuyor. Yapımına 1875‘te başlanan bazilika planlı bu kilise 1914’te kullanılmaya başlanmış ama inşaatın tamamlanması 1923‘ü bulmuş, dolayısıyla Notre Dame Katedrali gibi 850 yıllık bir kilisenin yanında Sacré Coeur epey bir yeni kalıyor.

Ayrıca 1919’da İsa’nın kutsal yüreğine ithafen “Sacré Coeur / Kutsal Kalp” adı ile kutsanmış, yani kiliseye bu ad uygun görülmüş olan bu kilise ise bana Aralık 2015’te, Martinique‘teki doğum günü tatilim sırasında adayı gezerken, tropikal ağaçların arasında bir tepede gördüğüm kiliseyi, Sacré-Coeur de Balata‘yı hatırlatıyor. Aslına bakarsanız bu kilisenin yapımı oldukça tartışmalı. Fransa’nın dini ağırlığı ile laik düşüncenin bir çatışmasının da sembolü. Bu çoook uzun bir hikaye… Dileyenler Chevalier de la Barre yazısını okuyarak konu hakkında fikir edinebilirler.

Montmartre Tepesi‘nde yapacağınız bir gezi turu programında ziyaret edebileceğiniz bu yapıya, M2 metro hattının Anvers istasyonunda inip, karşı yokuştan çıkarak ulaşabilirsiniz. Yokuşun başındaki Square Louis-Michel olarak geçen Sacré Coeur Parkı‘na geldiğinizde, dilerseniz parktaki merdivenlerden, dilerseniz daha soldaki merdivenlerden yukarı çıkabilirsiniz.

Ama en kolayını seçmek isterseniz, hemen ikisinin ortasındaki Montmartre Füniküleri‘ni kullanmanız hem daha pratik hem de daha eğlenceli olacaktır. Fünikülerin yukarı ulaştığı noktada solda güzel bir restaurant-bar olan Corcoran’s Irish Pub var.

Tepeye çıktığınızda kilisenin önündeki büyük merdivenlere ulaşıyorsunuz. Bu merdivenlerde herkes oturur Paris manzarasını seyreder. Açıkçası yüksekten Paris’i izlemek dışında bu manzaranın çok da keyifli olduğunu söyleyemeyeceğim. Daha geniş bir manzara istiyorsanız bence Paris’i en güzel görebileceğiniz yerlerden biri olan Sacre Coeur Bazilikası’nın tepesine, Dome’a yani kubbeye çıkmanız gerekiyor.

Sacre Coeur Bazilikası’nın girişinden aşağıya bakılınca Paris beton yığını gibi bile görünebilir ama Paris’teki parklar-bahçeler yazılarını okuyanlar Paris’in ne kadar büyük yeşil alanlarla kaplı olduğunu iyi bilirler. Yukarıdan bakınca öyle görünür ama Paris yeşil bir şehirdir; yok öyle hemen “beton yığını” demek 🙂

Bir de, kilise önündeki bu merdivenler, insanların yeteneklerini sergileyerek para kazanmaya çalıştıkları bir yer. Şanslıysanız çok ilginç akrobasi hareketlerini yapan kişilere rastlayabilirsiniz. Sadece, sevimsiz müzik eşliğinde bir şeyler yaptıkları zaman Paris atmosferini bozanlar olabiliyor ama aldırmayın.

Bir de yorgun bile olsanız otururken yüzünüzden gülümsemeyi eksik etmeyin, çünkü isteseniz de istemesenizde yüzlerce fotoğraf karesinde yer alacaksınız; herkes durmaksızın fotoğraf çekiyor 🙂

Sacre Coeur Bazilikası’nın önündeki meydan her daim canlı ve hareketli. Bir de kilisenin önünde sürekli konuşarak metalden hediyelik eşyalar yapan yaşlı bir amca göreceksiniz; kendimi bildim bileli o amca orada öyle oturup konuşur bir şeyler yapar, başından da ziyaretçisi eksik olmaz 🙂

Sacre Coeur Bazilikası’nın ana girişindeki merdivenlerin sol tarafından kiliseye giriyoruz. Burası bir müze gibi algılansa da sonuçta bir ibadethane ve bu nedenle giriş ücreti alınmıyor. Dediğim gibi, içeride fotoğraf çekmek yasak. Görevliler bazen tolerans gösteriyor, bazen de sert bir şekilde uyarıyorlar.

İçeri girdiğiniz anda çok hoş bir atmosferle karşılaşıyorsunuz. Beyaz kubbeli tavan, o birbirinden güzel mozaikler, freskler, sütunlar, süslemeler; her şey gerçekten büyüleyici. Ben en çok tavan süslemelerini ve yanan mumları izlemeyi seviyorum; bir de sandalyelerde oturup dinlenmeyi, gelen geçenin yüzündeki hayranlık ifadelerini seyretmeyi… Yeryüzünde ne çok çeşit insan, ne çok inanç var…

Kilisenin mimari tarzı İstanbul’daki Ayasofya‘dan ve Venedik’teki San Marco Katedrali‘nden esinlenilerek oluşturulmuş, yani her iki ibadethanenin eklektik bir karışım diyebiliriz. Belki de o yüzden bu bazilika bana daha tanıdık, daha bizden geliyor.

Bir de bu kilisenin enteresan özelliklerinden biri de, tıpkı Topkapı Sarayı’ndaki kutsal emanetler bölümünde 7/24 Kur’an-ı Kerim okunması gibi Sacre Coeur Bazilikası’nda da 1 Ağustos 1885’ten bu yana 7/24 İncil okunuyor – dua ediliyor olması. Burada yüz küsür yıldır gönüllüler gece gündüz İncil okuyup dua ediyor. Manastırda görevli olanlar dışında gönüllü olarak gelenler de bu ritüeli sürdürüyorlar…

Kilisenin içinde U biçiminde tur atarken insanların yürüme güzergahında akıntıya kapılarak ilerleyebilir, dilerseniz bir mum dikebilir, sonra tam bir tur attıktan sonra diğer kapıdan çıkarak normal hayata geri dönebilirsiniz. Mum dikmek isteyenlere şunu söyleyeyim: Mum dikecek yer kalmadığında görevliler gelip tüm mumları söndürüp kaldırıyor! Kitabım Paris’te Bir Hafta‘da bu konudan da bahsetmiştim.

Dışarı çıktığınızda dilerseniz ve tabii 300 basamak tırmanmayı göze alabilirseniz, Sacre Coeur Bazilikası’nın kubbesine çıkabiliyorsunuz. Ben de burayı defalarca ziyaret etmiş olmama rağmen ilk kez Nisan 2017’de vlog çekimi için çıktım bu kubbeye. Aslına bakarsanız herkese tavsiye ederim. Çünkü Paris’i yukarıdan, Sacre Coeur Bazilikası’nın kubbesinden izlemek çok farklı bir duygu.

Yine de buraya tırmanmanın yaşlılar, hamileler ve küçük çocuklu aileler için çok uygun olmadığını hatırlatmak isterim. Çünkü yukarı doğru tırmandıkça merdiven daralıyor, döne döne çıkmak bir süre sonra başınızı döndürebiliyor. Ama yukarı ulaştığınız anda karşılaştığınız manzara tüm bu eziyete değiyor…

Kubbeye çıkış paralı. Güncel fiyatları ve diğer bilgileri yazının sonundaki resmi web sayfası linkinden bulabilirsiniz. Girişteki gişe her zaman açık olmayabiliyor, o zaman otomatlardan kredi kartınızla bilet almanız gerekiyor. Dome’un girişi ise bazilikanın hemen solunda, yani ana girişe girmeden soldaki merdivenlerden aşağı inerek ulaşabiliyorsunuz.

Kilise gezisi sonrası Montmartre Tepesi turuna devam ediyor ve yeniden hayata karışıveriyoruz. Çıkışta, hemen aşağıda sağ taraftaki küçük parkta bulunan Chevalier de la Barre heykelini görmeniz ve bu heykelin neden oraya dikildiğini öğrenmek, Montmartre gezinizi daha bir anlamlı kılacaktır.

Anvers’den çıkarken ya da aşağı inerken yolunuzun üzerindeki bir nevi çikolata müzesi gibi olan Maison Georges Larnicol‘e de uğramanızı öneririm. Tekrar aşağıya, atlıkarıncanın olduğu yere indiğinizde sol taraftaki La Halle Saint-Pierre‘i ve Marché Saint-Pierre‘i gezmeyi ihmal etmeyin sakın. Montmartre sokaklarında da bir sağa bir sola, bir yukarı bir aşağı kaybola kaybola gezmeyi de atlamayacağınızdan eminim.

Atlıkarıncadan sağa dönüp dümdüz yürürseniz de önce bir diğer atlıkarıncanın olduğu Abbesses’e geliyorsunuz; burada da ünlü Seni Seviyorum Duvarı – Le Mur de Je T’Aime sürprizi sizi bekliyor 😉

Hele ki Dalida’nın izini sürmek ya da şehrin ortasında bir üzüm bağı görmek isterseniz Sacre Coeur Bazilikası ve Montmartre Tepesi sizi çok mutlu edecek bir yer olacak kesinlikle. Bir de, Amélie filmini izlediyseniz, Amélie’nin çalıştığı Café des Deux Moulins hemen yakınlarda, belki görmek hoşunuza gidebilir.

Her şeyin gönlünüzce olması dileğiyle,

Keyifli geziler, güzel keşifler…

Web Adresi: sacre-coeur-montmartre.com

Adres: Montmartre Tepesi, 75018 Paris

İlgili Yazı:

• Montmartre Tepesi